فرض کنید سیستم انژکتوری ،مثل بدن انسان است.سلسله اعصاب یا رشته های عصبی در تمام نقاط بدن وجود دارند.مغز پس از دریافت پیام های عصبی از اعضای بدن آنها را تحلیل و بررسی کرده سپس فرمان لازم را با توجه به شرایط خاص محیطی به اعضای بدن می دهد.
در سیستم سوخت رسانی انژکتوری سنسورها (حسگرها) بجای اعصاب و ECU (الکترونیک کنترل یونیت) بجای مغز انسان و عملگرها بجای اعضای بدن عمل می کنند.
"ECU" اطلاعات لازم را از سنسورهای واقع در نقاط مختلف موتور دریافت کرده با استفاده از برنامه های موجود در حافظه خود به تجزیه و تحلیل می پردازد.سپس دستورات لازم را جهت بهتر کارکردن موتور به عملگرها می دهد.
با توجه به رابطه ای که بین حسگرها ، ECU و عملگرها گفته شد ،باید به این نکته توجه کرد که اگر سیستم انژکتوری دچار مشکل شد ،باید دانست چه پیغام اشتباهی ،از کدام حسگر به ECU رسیده است که باعث ارسال فرمان نادرست به عملگرها شده است. یا در صورت ارسال پیام درست ، کدام عمل گر در انجام وظیفه خود دچار ایراد گردیده است.با این تجزیه تحلیل به راحتی می توانید عیب مورد نظر را یافته و نسبت به رفع عیب اقدام نمایید.
Ecu بکار رفته در خودروها در واقع یک سیستم میکرو کنترلری است که از قبل برای اطلاعاتی که سنسورها به آن ارسال می کنند برنامه نویسی شده است تا بر اساس اطلاعات دریافتی و پس از تجزیه تحلیل آنها و مطابقت با دستوراتی که در برنامه قرار داده شده است فرامین لازم را به عملگرها بدهد.
ECU دارای دو حافظه است :
1)حافظه دایمی :
به قسمتی از از حافظه ECU گفته می شود که محل قرارگیری جدولی است که بر اساس آن ECU شرایط لازم جهت راه اندازی موتور را بدست می آورد.با قطع برق خودرو (بازشدن باتری) اطلاعات این قسمت از بین نمی رود.این قسمت توسط کارخانه سازنده برنامه ریزی شده ،قابل تغییر نیست.
2) حافظه موقت :
به قسمتی از حافظه ECU گفته می شود که توسط حافظه دایم راه اندازی می شود.کلیه خطاهای سیستم در حافظه موقت ثبت میشود.این خطاها به صروت دایم (P) و یا به صورت موقت و لحظه ای (i) ثبت می شوند.با قطع برق خودرو بیش از 15 ثانیه اطلاعات این قسمت پاک می شود.در صورت پاک شدن این قسمت از حافظه ECU ،خودرو دچار معایبی از قبیل ریپ زدن یا خاموش شدن بدون دلیل به هنگام رها کردن پدال گاز و تعویض دنده یا هنگام شتاب گیری می شود.
